Przejdź do treści Przejdź do stopki
Studenci - aktualności

Otwarcie programu „Erasmus+”

Otwarcie programu „Erasmus+”

19 listopada 2013 r. Parlament Europejski przyjął rozporządzenie ustanawiające „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu na lata 2014–2020. 3 grudnia zostało ono zatwierdzone przez Radę, a 11 grudnia podpisane przez przewodniczących obu instytucji.

Publikacja Rozporządzenia została zaplanowana na 21 grudnia br., a jego wejście w życie na 22 grudnia.

12 grudnia Komisja Europejska ogłosiła zaproszenie do składania wniosków na działania w ramach nowego Programu „Erasmus+”

Z kolei Agencja Wykonawcza EACEA w Brukseli, odpowiedzialna za wdrażanie działań centralnych w ramach Programu „Erasmus +”, prowadzi rekrutację niezależnych ekspertów dla ewaluacji i oceny projektów:

W Polsce resortami, które będą stanowić tzw. władzę krajową dla Programu „Erasmus+” są: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki.

Agencją Narodową Programu będzie Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji, która do tej pory realizowała program „Uczenie przez całe życie” i „Młodzież w działaniu” (www.frse.org.pl).

MNiSW informuje, iż Program „Erasmus+” zastąpi obecnie funkcjonujące: „Uczenie się przez całe życie” (program LLP), „Młodzież w działaniu”, Erasmus Mundus, Tempus, Alfa, Edulink. Jego celem będzie wspieranie wszystkich sektorów kształcenia i szkolenia, w tym zwłaszcza kształcenia zawodowego, szkolnictwa wyższego, uczenia się dorosłych oraz pozaformalnego uczenia się młodzieży.

Struktura Erasmusa+ obejmować będzie:

  • działania w zakresie kształcenia i szkolenia;
  • współpracę młodzieży;
  • rozwój sportu na poziomie najbliższym obywatelowi.


Akcje programu w obrębie kształcenia i szkolenia obejmują:

1. Mobilność edukacyjną:

— studentów oraz uczniów w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego; mobilność ta może polegać na studiowaniu w instytucji partnerskiej, odbyciu stażu lub zdobyciu doświadczenia jako uczeń, asystent lub praktykant za granicą.
— pracowników; w tym przypadku mobilność może polegać na prowadzeniu zajęć, odbyciu stażu lub profesjonalnych szkoleń za granicą.

Działanie to będzie również wspierać międzynarodową wymianę studentów i pracowników do i z krajów trzecich w zakresie szkolnictwa wyższego, a także mobilność organizowaną na podstawie wspólnych programów studiów lub projektów.

2. Współpracę na rzecz innowacji i wymiany dobrych praktyk, w tym:

— partnerstwa strategiczne pomiędzy organizacjami lub instytucjami zaangażowanymi w edukację i szkolenie lub inne odpowiednie sektory, mające na celu opracowanie i wdrożenie wspólnych inicjatyw oraz promowanie wzajemnego uczenia się i wymiany doświadczeń.
— partnerstwa między przedsiębiorcami a instytucjami kształcenia i szkolenia. Partnerstwa te mogą mieć formę:
•    sojuszy na rzecz wiedzy (Knowledge Alliances) pomiędzy instytucjami szkolnictwa wyższego i pracodawcami, które promować będą kreatywność, innowacje, przedsiębiorczość, m.in. oferując opracowywanie nowych programów nauczania i metod dydaktycznych.
•    sektorowych sojuszy na rzecz umiejętności (Sector Skills Alliances) pomiędzy organizatorami kształcenia i szkolenia a pracodawcami, mające na celu promowanie zatrudnialności. Sojusze te mają się też przyczynić m.in. do tworzenia nowych dla danego sektora lub międzysektorowych programów nauczania, rozwoju innowacyjnych metod nauczania i szkolenia zawodowego.

— platformy informatyczne, obejmujące wszystkie sektory edukacji i szkoleń, w tym w szczególności e-twinning, umożliwiające wirtualną mobilność i wymianę dobrych praktyk oraz otwarcie dostępu dla uczestników z krajów sąsiedzkich.

Działanie to będzie również wspierać integrację regionalną, wymianę wiedzy i procesy modernizacji w ramach międzynarodowych partnerstw między instytucjami szkolnictwa wyższego UE i krajów trzecich, zwłaszcza przez wspólne projekty edukacyjne, a także przez promowanie współpracy regionalnej oraz Krajowe Biura Informacji.

3. Wsparcie reform polityki edukacyjnej poprzez:

— wdrażanie programu polityki Unii w dziedzinie kształcenia i szkolenia, m.in. w zakresie Procesu Bolońskiego i Kopenhaskiego.
— wdrażanie w państwach uczestniczących unijnych narzędzi przejrzystości i uznawalności kształcenia — w szczególności Europass-u, Europejskich Ram Kwalifikacji (EQF), Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS), Europejskiego Systemu Transferu Osiągnięć w Kształceniu i Szkoleniu zawodowym (ECVET), Europejskich Ram ds. Jakości w Kształceniu i Szkoleniu Zawodowym (EQAVET), Europejskiego Rejestru Agencji Akredytacyjnych (EQAR) oraz Europejskiego Stowarzyszenia na rzecz Zapewniania Jakości Kształcenia w Szkolnictwie Wyższym (ENQA)
— wsparcie dla europejskich sieci i organizacji pozarządowych w dziedzinie edukacji i szkoleń.
— dialog polityczny z właściwymi europejskimi zainteresowanymi stronami w dziedzinie edukacji i szkoleń.
— Krajowe Ośrodki Uznawalności Akademickiej (NARIC), Eurydice, sieci Euroguidance, oraz krajowe centra Europass.

Działanie to wspierać będzie także dialog polityczny z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

Stopka