Prof. Kazimierz Wiatr przewodniczącym senackiej Komisji Nauki

Przez kilka poprzednich kadencji Senatu RP działała Komisja Nauki, Edukacji i Sportu (prof. Wiatr był jej przewodniczącycm w kadencjach VI–X). W tej kadencji rozdzielono zakres jej działania, tworząc trzy odrębne: Komisję Nauki, Komisję Edukacji i Komisję Sportu.

Komisja Nauki wchodzi w skład 20 stałych komisji senackich Senatu RP XI kadencji. Przedmiotem jej działań są sprawy związane m.in. z organizacją i rozwojem badań naukowych, organizacją instytucji naukowych czy współpracą naukową z zagranicą.

Prof. Kazimierz Wiatr był senatorem VI, VII, VIII, IX, X i XI kadencji Senatu RP.

Urodził się 18 lutego 1955 r. w Krakowie. W 1980 r. ukończył studia na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. W 1987 r. uzyskał stopień doktora, w 1999 r. – doktora habilitowanego, a w 2002 r. – tytuł profesora.

Od 1980 r. pracuje w AGH, obecnie jako profesor w zakresie informatyki i elektroniki, kierownik Zespołu Rekonfigurowalnych Systemów Obliczeniowych. Od 2004 r. jest dyrektorem Akademickiego Centrum Komputerowego CYFRONET AGH. Od 2006 r. przewodniczy Radzie Konsorcjum PIONIER – Polski Internet Optyczny, a od 2008 r. programowi PL-Grid (Polska Infrastruktura Informatycznego Wspomagania Nauki w Europejskiej Przestrzeni Badawczej), w ramach którego zbudowano największe w Polsce superkomputery, wielokrotnie plasujące się pośród 100 najszybszych komputerów świata.

Jest specjalistą w zakresie komputerowego sterowania procesami, systemów wieloprocesorowych, układów programowalnych i rekonfigurowalnych systemów obliczeniowych. Kierował i kieruje wieloma projektami badawczymi, w tym w ramach grantów KBN, MNiSW, NCBiR i NCN. W swoim dorobku ma liczne książki naukowe, ponad 300 artykułów i referatów oraz ponad 30 wdrożeń. Jest też recenzentem w prestiżowych czasopismach międzynarodowych. Za pracę naukową i dydaktyczną otrzymał wiele nagród, w tym Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Był związany z opozycją demokratyczną i niepodległościową. Od ponad 30 lat prowadzi pracę wychowawczą wśród młodzieży. Był jednym z twórców niezależnego ruchu harcerskiego w 1980 r., w szczególności w ramach Kręgów Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego (KIHAM). W stanie wojennym i później pracował w kierownictwie konspiracyjnego Ruchu Harcerskiego Rzeczypospolitej. Za tę działalność był poszkodowany przez ustrój komunistyczny. Współorganizował Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej (ZHR), a w latach 2004–2006 pełnił funkcję jego przewodniczącego. Jest Kanclerzem Kapituły Krzyża Honorowego ZHR.

W swoim dorobku ma wiele artykułów i raportów o wychowaniu oraz o sytuacji dzieci i młodzieży, jest współautorem „Raportu o sytuacji polskich rodzin” i „Programu polityki prorodzinnej państwa”.

Jest prezesem Tarnowskiego Towarzystwa Naukowego, członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego, EUROMICRO (The European Organisation for Information and Microelectronics), IEEE (The Institute of Electrical and Electronics Engineers) oraz IEEE – Computer Society.

Za pracę niepodległościową został odznaczony w 1990 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, nadanym przez prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.