Aktualności

Prof. Andrzej Nowakowski urodził się 2 listopada 1938 roku w Katowicach. Ukończył studia na Wydziale Metalurgicznym AGH w roku 1962, uzyskując tytuł magistra inżyniera metalurga w specjalności plastyczna przeróbka metali. W tym samym roku rozpoczął pracę jako asystent w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali. W roku 1969 uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych oraz został zatrudniony na stanowisku adiunkta. W roku 1977 uzyskał habilitację, a od roku 1978 pracował jako docent na Wydziale Metalurgicznym. W roku 1987 został profesorem nadzwyczajnym, w roku 1993 zaś uzyskał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Był m.in. stypendystą ONZ i DAAD (RWTH Aachen, Niemcy) oraz Fundacji Kościuszkowskiej (Lehigh University, USA).

Prof. Andrzej Nowakowski był wybitnym specjalistą z zakresu walcownictwa. Autor skryptów i cykli wykładów z zakresu kalibrowania walców, współautor ponad 100 artykułów naukowych w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych i materiałach konferencyjnych, brał udział w realizacji 87 prac naukowo-badawczych i wdrożeniowych z zakresu walcownictwa i kalibrowania walców. Był konsultantem i doradcą naukowym w przemyśle, m.in. w hutach: „Bankowa”, „Bobrek”, „Warszawa”, „Częstochowa”, „Katowice”, „Zawiercie”, „Łabędy”, „Kościuszko”, „Jedność”, a także w Instytucie Metalurgii Żelaza w Gliwicach.

Prof. Andrzej Nowakowski pełnił wiele funkcji na macierzystym wydziale. W latach 1995–2009 kierował Pracownią Walcownictwa w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali. W latach 1981–1987 był prodziekanem ds. socjalnych i wychowania studentów oraz prodziekanem ds. rozwoju kadry i współpracy z zagranicą. Kierował także studiami doktoranckimi oraz studiami podyplomowymi z zakresu walcownictwa.

W latach 1972–74 był kierownikiem Naukowo-Dydaktycznego Punktu Konsultacyjnego Wydziału Metalurgicznego AGH w Ozimku koło Opola i wykładał przedmioty związane z walcownictwem. Był również wieloletnim wykładowcą w Punkcie Konsultacyjnym AGH przy „Hucie Warszawa”. W latach 1972–1982 pełnił funkcję sekretarza Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Hutnictwa przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.  W latach 1987–1989 Profesor pracował społecznie jako wiceprzewodniczący Rady Społeczno-Gospodarczej m. Krakowa.  

Był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Kalibrowników i Walcowników AIKW (Düsseldorf, Niemcy), Akademicko-Gospodarczego Stowarzyszenia Hutnictwa, członkiem zespołu redakcyjnego  czasopisma branżowego „Hutnik – Wiadomości hutnicze” oraz „Metalurgia i Odlewnictwo” (Wyd. AGH).

Profesor Nowakowski był także członkiem SITPH i wieloletnim przewodniczącym Komisji Stowarzyszeniowej ds. Specjalizacji Zawodowej Inżynierów i Techników przy Zarządzie Głównym SITPH w Katowicach. Za pracę tę został wyróżniony złotą Odznaką Honorową SITPH.

Za osiągnięcia w rozwoju badań naukowych otrzymał wiele odznaczeń i nagród, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medale Komisji Edukacji Narodowej, a także dwukrotnie Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz wielokrotnie Nagrody Rektora.