Zmarł prof. Robert Szyndler

Z głębokim żalem informujemy, że 25 maja 2021 r. zmarł prof. dr hab. inż. Robert Szyndler.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 28 maja br. o godz. 9.00 w kaplicy przy ul. Powstańców na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

Prof. dr hab. inż. Robert Szyndler urodził się 4 maja 1933 r. w Skoczowie. W 1958 r. ukończył studia na kierunku Plastyczna Przeróbka Metali Wydziału Metalurgicznego AGH. W roku 1964 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w roku 1972 stopień doktora habilitowanego, a w 1984 profesora.

W kolejnych latach zajmował następujące stanowiska: asystent, starszy asystent (1958), adiunkt (1964) docent (1973), profesor (1984), kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1980). W latach 70. XX w. pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Metalurgii AGH.

Odbył zagraniczne staże naukowe (RWTH Aachen w Instytut für Bildsame Formgebung, Instytut für Metallforming TU BA Freiberg, Uniwersytet Techniczny Miszkolc, Instytut Metali Nieżelaznych Budapeszt, Akademia Królewska w Sztokholmie), których efektem był dalszy rozwój współpracy naukowej z tymi ośrodkami, umożliwienie studentom odbywania praktyk zagranicznych, a pracownikom wyjazdów na stypendia.

Prof. dr hab. inż. Robert Szyndler specjalizował się w tematyce kuźnictwa, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn. Prowadził badania w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego, a także prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia.

Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.

Profesor był założycielem i wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Związek Kuźni Polskich oraz członkiem zarządu Stowarzyszenia Euroforge. W roku 2012 został uhonorowany przez Stowarzyszenia Związku Kuźni Polskich tytułem Honorowego Prezesa. Efektem jego działalności w Związku Kuźni Polskich jest rozwój międzynarodowej współpracy polskiego sektora kuźniczego.