Aktualności

Głównym wydarzeniem obchodów „Barbórki” było uroczyste posiedzenie Senatu AGH, po którym w holu reprezentacyjnym gmachu głównego AGH odbył się tradycyjny skok przez skórę.

Ten piękny zwyczaj został opisany w książce prof. Artura Bębna „Górnicza lampa się pali” następująco:

SKOK PRZEZ SKÓRĘ – tradycyjna uroczystość górnicza, podczas której młodych adeptów sztuki górniczej przyjmuje się do stanu górniczego. Górnik mający prawo nosić skórę nie mógł podlegać karom cielesnym, a nawet w żartach nie uchodziło górnika uderzyć po skórze. „Przypięcie skóry” było nie lada zaszczytem. Górnicy dowcipkują, że gdyby każdy, kto w dzieciństwie „bierze skórę” miał ją potem nosić, to na świecie byliby sami górnicy. Inne powiedzonko mówi, że górnicy zasłaniają się skórą, by inni nie musieli skrępowani odwracać oczu.

SKÓRA GÓRNICZA (klapa, łata, berledra, flek, ledewerk, natylnik itp.) – krótki skórzany fartuch (zazwyczaj trójkątny) przypasywany przez dawnych górników od pasa w dół w celu ochrony ubrania i ciała podczas siedzenia lub klęczenia przy pracy w niskim przodku lub w czasie odpoczynku na wilgotnym miejscu. Natylnik był też niezbędny w pochyłych sztolniach i pochylniach, gdzie górnicy zjeżdżali po wyślizganych deskach. Podczas nabijania otworów strzałowych skóra służyła do zbierania zwiercin. Stanowiła też część oficjalnego stroju górniczego.

Scenariusz skoku przez skórę

Skok przez skórę odbywa się wedle scenariusza polskich studentów w Leoben, „przepracowanego” w okresie międzywojennym w Stowarzyszeniu Studentów Akademii Górniczej, a od 1948 r. według projektu Bogdana Smyły, doskonalonego przez wieloletniego mistrza ceremonii prof. Witolda Żabickiego.

W akcie uroczystego przyjęcia lisów (czyli fuksów) do stanu górniczego połączono pradawne zwyczaje zawodowe, w tym zwyczaje gwarków (cechowe) i studenckie. Przez skok i opasanie skórą górniczą adept stawał się „człowiekiem ze skórą”, przynależącym do stanu górniczego. Dołączeniu symbolicznego przekazania młodszym rocznikom sztandaru uczelni i ognia, to już piękne i wychowawcze elementy, później wprowadzone do tej podniosłej ceremonii.