Odeszli
wybitny naukowiec, dydaktyk i pracownik Wydziału Metali Nieżelaznych
Urodził się 19 sierpnia 1925 r. w Baranowicach Śląskich.
W 1951 r. ukończył Wydział Hutniczy AGH. W 1953 r. rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali Nieżelaznych Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metalurgicznego AGH. W 1963 r. na podstawie pracy „Mechanizm i kinetyka wydzielania miedzi w procesie utleniania Cu2S”, napisanej pod kierunkiem prof. Emiliana Iwanciwa, uzyskał stopień doktora. W 1974 r. na podstawie rozprawy „Analiza przebiegu utleniania Cu2S w fazie stałej w świetle badań termograwimetrycznych” uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1978 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 1991 r. otrzymał tytuł profesora.
W latach 1972–1974 był prodziekanem Wydziału Metali Nieżelaznych. W latach 1974–1991 był dyrektorem Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych Wydziału Metali Nieżelaznych.
W latach 1991–1995 kierownik Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych. Od 1977 r. ekspert ONZ ds. metalurgii metali nieżelaznych.
Członek Komitetu Metalurgicznego PAN, Komisji Matalurgiczno-Odlewniczej PAN, Senatu AGH, Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, German Society for Mining, Metalurgy, Materials and Environ, Instytutu Metali i Inżynierii Materiałowej PAN, Towarzystwa Przyjaciół Górnictwa, Hutnictwa i Przemysłu Staropolskiego w Kielcach.
Współpracował ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH przy różnych okazjach na rzecz wychowanków i uczelni, a w kadencji 1977–1983 pełnił funkcję członka Zarządu Głównego.
Znany w kraju i za granicą ceniony naukowiec, tytan współpracy z polskim przemysłem metali nieżelaznych. Autor licznych publikacji i opracowań naukowych. Wychowawca młodzieży akademickiej, promotor wielu prac magisterskich i doktorskich.
Do końca swojego życia pracował naukowo, wygłaszał referaty na sympozjach naukowych i technicznych. Niestrudzony doradca wielu pokoleń dziekanów.
Prof. Tadeusz Karwan pozostanie w naszej pamięci jako współtwórca, organizator i Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych, wychowawca wielu pokoleń inżynierów i młodych pracowników nauki, twórca licznych teorii i technologii w obszarze metalurgii metali nieżelaznych, znany i ceniony doradca przemysłowy, ekspert ONZ ds. metalurgii metali niezależnych, przyjaciel młodzieży akademickiej, miłośnik tradycji hutniczej i górniczej, patriota. Szlachetny, serdeczny i odważny.