Wydarzenia

W ciągu ostatniej dekady znacząco wzrosło zainteresowanie pozyskiwaniem danych satelitarnych z sensorów optycznych pracujących w różnych zakresach widma, a także radarów SAR i innego typ urządzeń pomiarowych. Przyczyniło się do tego opracowanie oraz szybki rozwój standardu Cubesat, który – dzięki niskim kosztom budowy satelity oraz jego umieszczenia na orbicie – umożliwił ich eksploatację ośrodkom akademickim, niewielkim przedsiębiorstwom czy też innym zainteresowanym podmiotom. W przypadku zastosowań niekomercyjnych, np. o charakterze naukowo-badawczym, do komunikacji z satelitami stosuje się z reguły częstotliwości amatorskie w pasmach VHF/UHF. Ze względu na ograniczoną szerokość pasma kanału radiowego nie mogą być jednak wykorzystane do przesyłania znacznych ilości danych pozyskiwanych z takich czujników. Ponadto przesyłanie zebranych danych pomiarowych do stacji naziemnych powoduje przy wzrastającej liczbie satelitów coraz większe problemy z interferencją sygnałów radiowych, co może prowadzić nawet do niepowodzenia misji.

Zespół z Instytutu Radiokomunikacji Politechniki Poznańskiej podjął się opracowania systemu transmisji danych w pasmie C, w którym dostępny jest dla amatorskiej łączności satelitarnej kanał radiowy o szerokości 20MHz. W ramach realizowanego projektu zaprojektowany oraz zbudowany został moduł satelitarny oraz stacja naziemna, niezbędna do komunikacji z satelitami. Znajdzie się on na pokładzie dwóch satelitów, których umieszczenie na orbicie planowane  jest pod koniec 2023 roku oraz na początku 2024 roku. Realizowana jest również budowa drugiej stacji naziemnej, zapewniającej znacznie większe możliwości komunikacji, zarówno w pasmach komercyjnych (licencjonowanych S/X) jak i amatorskich (VHF/UHF/C). Budowany obiekt jest prawdopodobnie pierwszym tego rodzaju przedsięwzięciem realizowanym w Polsce przez uczelnię wyższą. Jego powstanie przyczyni się niewątpliwie do zwiększenia potencjału polskiego sektora kosmicznego, zarówno o charakterze naukowo badawczym jak i komercyjnym. 

***

Dr hab. inż. Rafał Krenz ukończył studia na Politechnice Poznańskiej na kierunkach Elektronika i Telekomunikacja (1989 r.) oraz Informatyka (1991 r.). W roku 1990 podjął pracę jako asystent w Instytucie Elektroniki i Telekomunikacji Politechniki Poznańskiej. Od początku swojej pracy naukowej zajmował się zagadnieniami związanymi z transmisją bezprzewodową w cyfrowych systemach telekomunikacyjnych, a w szczególności z zaawansowanymi metodami odbioru sygnałów transmitowanych przez kanał z wielodrogowością oraz estymacją parametrów kanału radiowego.

W 1996 r. uzyskał stopień doktora, publikując rozprawę pt. Efektywne algorytmy odbioru sygnałów i estymacji parametrów kanału w cyfrowych systemach radiokomunikacji ruchomej i został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Elektroniki i Telekomunikacji Politechniki Poznańskiej. Jego dalsze badania dotyczyły głównie metod zarządzania zasobami radiowymi oraz algorytmów odbioru równoczesnego wielu użytkowników w systemach komórkowych z poszerzonym widmem a także optymalizacji pojemności sieci wieloskokowych typu mesh.

Wyniki tych badań zostały opublikowane w monografii pt. Wybrane metody zwiększania pojemności systemów bezprzewodowych z poszerzonym widmem, co stało się podstawą do przyznania mu stopnia doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki i Telekomunikacji Politechniki Poznańskiej. Obecnie jego zainteresowania naukowe poświęcone są przede wszystkim wykorzystaniu technik radia definiowanego programowo (SDR) do realizacji systemów bezprzewodowej transmisji danych o dużych przepływnościach, zarówno od strony sprzętowej, jak i programowej.

Dr hab. inż. Rafał Krenz uczestniczył w licznych projektach naukowo-badawczych. Do najważniejszych z nich, realizowanych w ramach Programów Ramowych UE należy zaliczyć projekty: WINDFLEX, WINNER I, WINNER II, NEWCOM, NEWCOM++. Oprócz tego brał udział w realizacji projektów krajowych, finansowanych przez KBN/NCN oraz ze środków unijnych. Opublikował ponad 70 artykułów w czasopismach oraz recenzowanych materiałach konferencyjnych o zasięgu międzynarodowym oraz krajowym. Jest również aktywny recenzentem publikacji zgłaszanych do czasopism oraz na konferencje międzynarodowe i krajowe.