Aktualności

W trakcie uroczystej gali finałowej w Krakowie poznaliśmy zwycięzców w trzech kategoriach głównych („EKOinnowacyjne Koło Naukowe", „EKOinnowacyjny Projekt Studencki", „Student EKOinnowator") oraz w siedmiu kategoriach specjalnych. Wśród laureatów znaleźli się reprezentanci AGH:

• Koło Naukowe Eko-Energia – z nagrodą główną w kategorii „EKOinnowacyjne Koło Naukowe”,
• Katarzyna Suchorowiec – z nagrodą główną w kategorii „Student EKOinnowator”,
• konsorcjum trzech kół naukowych: Piorun, Zgarek i SEP nr 19 – z wyróżnieniem w kategorii „Potencjał wdrożeniowy” za projekt AGH 3D BLDC,
• Jan Kostecki – z wyróżnieniem w kategorii „Najlepsze wystąpienie”.

Ponadto w ścisłym finale wystąpiły:

• Koło Naukowe AGH Solar Boat,
• Koło Naukowe AGH Solar Plane,
• Koło Naukowe Fizyków Bozon,
• Koło Naukowe TD Fuels.

Konkurs organizowany jest przez Instytut Zrównoważonej Energetyki w ramach dofinansowania Ministerstwa Edukacji i Nauki. W tegorocznej edycji udział wzięli przedstawiciele 12 uczelni wyższych.

O laureatach i projektach

Koło naukowe Eko-Energia

 

Studenckie Koło Naukowe Eko-Energia, działające przy Wydziale Energetyki i Paliw, zostało założone w 2007 roku. Aktualnie jest jednym z największych kół naukowych AGH i zrzesza wielu aktywnych studentów z różnych wydziałów, m.in. z Wydziału Energetyki i Paliw czy Zarządzania. Opiekunem koła jest mgr inż. Maciej Żołądek, pracownik Katedry Zrównoważonego Rozwoju Energetycznego.

Najnowszym  i zarazem najważniejszym projektem koła jest stworzenie turbiny wiatrowej WINDY ze zintegrowanym układem umożliwiającym regulację prędkości wiatru w objętości turbiny poprzez zastosowanie dyfuzora ze zmienną średnicą. Pisaliśmy o niej m.in. tutaj.
Koło pracuje również nad utworzeniem laboratorium konwersji energii słonecznej, które pozwoli na poszerzenie wiedzy o odnawialnych źródłach energii, zrównoważonym rozwoju energetycznym, a także umożliwi studentom pracę badawczą na zaawansowanym poziomie, z długoletnią perspektywą. Możliwe będzie ocenienie wpływu różnych elementów wspomagających fotowoltaikę oraz rozpatrzenie różnych koncepcji wykorzystania energii słonecznej w systemach fotowoltaicznych.

Jury konkursu EKOinnowatorzy 2021 przyznało Eko-Energii tytuł EKOinnowacyjnego Koła Naukowego za całokształt działań w ciągu ostatnich lat, w szczególności za działalność naukową, konstruktorską i organizacyjną związaną z odnawialnymi źródłami energii. Nie bez znaczenia był sposób prezentacji koła podczas gali finałowej konkursu. Pod uwagę brane były także aspekty takie jak oryginalność i potencjał biznesowy działalności koła oraz najważniejsze osiągnięcia.

Inż. Katarzyna Suchorowiec

Inżynierka po kierunku Inżynieria Biomedyczna na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej, obecnie studentka II roku SUM Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki oraz III roku Ekonomii na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie.

Można pomyśleć: „Skąd takie nietypowe połączenie?”. Wynika ono przede wszystkim z moich zainteresowań, które łączą inżynierię materiałową i jej stronę ekonomiczną – wyjaśnia Katarzyna Suchorowiec. – Obecnie zdajemy sobie sprawę, że do kosztów tworzenia nowych materiałów użytkowych należy doliczyć koszty obciążenia dla środowiska po ich zużyciu, do tej pory marginalizowane, a czasem wręcz pomijane. Dlatego interesuje mnie poszukiwanie i opracowywanie materiałów, które mogą spełniać więcej niż jedną funkcję, jednocześnie w jak najmniejszym stopniu oddziałując na środowisko, co bezpośrednio łączy się także z koncepcją gospodarki o obiegu zamkniętym – i w moich różnych aktywnościach staram się podejmować tematy z tym związane. Temat mojej pracy magisterskiej to „Projekt materiału kompozytowego funkcjonalnego magazynującego energię cieplną (PCM)”, natomiast w pracy licencjackiej staram się rozważyć czynniki wpływające na zależność pomiędzy wzrostem gospodarczym a degradacją środowiska na przykładzie państwa wysokorozwiniętego oraz rozwijającego się. Mój najważniejszy autorski projekt dotyczy nowoczesnych, w 100% biodegradowalnych nawozów do roślin o regulowanym uwalnianiu. Pracuję również w zespole opracowującym biodegradowalny karton ma mleko, a także nad całkowicie ulegającymi biodegradacji opakowaniami dla zastosowań w medycynie.

AGH 3D BLDC

 

Wyróżniony projekt tworzyły wspólnie: Studenckie Koło Naukowe Elektroenergetyków Piorun (przy Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej), Studenckie Koło Naukowe Zgarek (przy Wydziale Odlewnictwa) oraz Studenckie Koło SEP (Stowarzyszenia Elektryków Polskich) nr 19 przy AGH. Jego opiekunem był dr hab. inż. Paweł Zydroń.

Istota projektu to wykorzystanie druku 3D do wykonania elektrycznego silnika bezszczotkowego. Silniki bezszczotkowe prądu stałego (BLDC, od ang. brushless direct-current motor) są stosowane m.in. w napędach dysków optycznych, większości pojazdów elektrycznych czy elektronarzędziach akumulatorowych.

W naszym projekcie skupiliśmy się na próbie redukcji wagi silnika bez utraty jego zalet i właściwości – mówi członkini koła, Karolina Owarzany. – Chcemy osiągnąć to dzięki zastosowaniu jednego z materiałów służących do druku 3D, który będzie atrakcyjny cenowo (tańszy od odlewu ze stopów metali) i ekologiczny (łatwy do utylizacji lub do recyklingu), a jego parametry mechaniczne i elektromagnetyczne będą równe lub wyższe parametrom odlewów przy jednoczesnej redukcji masy. Liczymy na to, że w przyszłości przyczyni się to do osiągnięcia redukcji masy całego elektropojazdu. Jak wiadomo, masa pojazdu ma znaczący wpływ na wiele aspektów jego eksploatacji, takich jak zasięg możliwy do przejechania na jednym ładowaniu, maksymalna masa załadunku czy średnie zużycie energii.
Uważamy, że wciąż bardzo prężnie rozwijająca się branża druku 3D w przyszłości na dobre zastąpi konwencjonalne metody produkowania elementów konstrukcyjnych. Druk 3D wydaje się metodą bardziej uniwersalną oraz niejednokrotnie szybszą od tłoczenia czy frezowania elementów.

Jan Kostecki

Student Inżynierii Mechatronicznej na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Swoje marzenia o tworzeniu i budowaniu zacząłem spełniać już jako nastolatek – opowiada Jan Kostecki. – Początkowo były to roboty z programowalnych klocków LEGO, potem pierwsze mikrokontrolery, aż do rozbudowanych i złożonych systemów obejmujących zarówno hardware, jak i programy komputerowe. Bardzo szybko zauważyłem też korelację problemów dzisiejszego świata z rozwojem technologii, między innymi w aspektach środowiskowych, głównie w zakresie zmian klimatycznych. Od razu po rozpoczęciu studiów postanowiłem działać przy projekcie, który pozwoli mi na rozwój w kierunku technologii ekologicznych. Wybór padł na jeszcze bardzo młode koło naukowe AGH Solar Plane, którego zostałem w tym roku wiceprzewodniczącym. Jego celem jest budowa całkowicie innowacyjnego samolotu napędzanego energią słoneczną. Taki projekt nie był jeszcze realizowany przez żadną inną organizację studencką, a maszyn tego typu jest na świecie dosłownie kilka. Od tego czasu systematycznie działam interdyscyplinarnie przy różnych projektach mających na celu zbudowanie samolotu spełniającego założone warunki – teoretycznie nieograniczony czas lotu. W tym celu niezbędne jest opracowanie wielu technologii, przy których miałem przyjemność pracować – m.in. wykonanie skrzydeł kompozytowych, zalaminowanie ogniw PV w odpowiedni sposób, zamocowanie ich do powierzchni skrzydeł samolotu, zaprojektowanie systemów energetycznych,  a równocześnie praca z systemami kontroli lotu czy naziemnym przetwarzaniu zebranych danych. Wszystkie wymienione wyżej prace Jan Kostecki opisywał na różnego rodzaju konferencjach, kilkakrotnie zdobywając wyróżnienia czy miejsce na podium. W grudniu 2021 r. zwyciężył w Klimatonie organizowanym przez PFR dla Miast, przedstawiając projekt programu służącego usprawnieniu komunikacji miejskiej.