Zielona energia ma pochodzić z „naturalnych” źródeł – odnawialnych, pozwalających redukować ilość emitowanego do atmosfery dwutlenku węgla i innych zanieczyszczeń, aby zmniejszyć niekorzystne zmiany klimatyczne. Czy energetyka jądrowa może zaliczać się do takich źródeł? Podczas wykładu w przystępny sposób zostaną przedstawione fizyczne podstawy energetyki jądrowej oraz powody, dla których reaktor jądrowy nie może eksplodować jak bomba "atomowa".
Czy elektrownie atomowe są bezpieczne? A co z odpadami promieniotwórczymi? Czy człowiek może dziś doprowadzić do awarii jak w 1986 roku? Czy radiologicznie bezpieczniej jest mieszkać przy płocie elektrowni jądrowej czy przenieść się do Zakopanego? Czy większą dawkę promieniowania otrzymamy od odpadów wysokoaktywnych czy od spania na łóżku, a nie na podłodze? Na te i podobne pytania postaramy się znaleźć odpowiedzi.
Dr inż. Paweł Janowski
Jest fizykiem jądrowym pracującym na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH, na którym jako adiunkt dydaktyczny kieruje obecnie Pracownią Demonstracji Fizycznych. Naukowo zajmował się promieniotwórczością w środowisku. Jego działalność badawcza, prowadzona w IFJ PAN, dotyczyła pomiarów stężenia promieniotwórczego jodu i cezu w powietrzu po wybuchach jądrowych i awariach reaktorów. Tego typu substancje i ich zastosowania interesowały go od zawsze, prowadząc go w końcu na studia z fizyki. Dziś jednym z jego celów życiowych jest z kolei uprzystępnianie wiedzy o promieniotwórczości.
Osiągnięcia dr. Pawła Janowskiego w dziedzinie upowszechniania nauki są znaczne, co potwierdzają otrzymane wyróżnienia – Medal Ernsta za Popularyzację Fizyki, Nagroda im. Prof. Taklińskiego czy zakwalifikowanie do finału konkursu Popularyzator Nauki PAP. Jego działalność popularyzatorska obejmuje na przykład wykłady najeżone demonstracjami oraz doświadczeniami, które prowadzi dla wszystkich: od przedszkola po Uniwersytet Trzeciego Wieku. Udziela również wywiadów do radia, kręci filmy i projektuje wystawy interaktywne w Muzeum AGH. Szczególne miejsce zajmuje w nich zawsze fizyka jądrowa, którą przybliża swoją walizką atomową – jej wyposażenie nieraz zadziwia słuchaczy. Według niego stuletni model szkoły zniechęca do odkrywania praw przyrody. Wykłady popularne mogą natomiast stanowić odskocznię od schematycznego programu, pokazując, że nauka nie jest trudnym przedmiotem w szkole, lecz wydzieraniem światu jego tajemnic i wykorzystywaniem ich w życiu. Co więcej, oprócz fascynacji otaczającym światem, mogą też dać słuchaczom pewien zaczyn wiedzy, za pomocą której sami porwą innych do rozwijania pasji w owym kierunku.
Energia geotermalna jest wewnętrznym ciepłem Ziemi, nagromadzonym w skałach oraz w wodach podziemnych wypełniających pory i szczeliny skalne. Jej wykorzystanie przynosi szereg korzyści, zwłaszcza ekologicznych i społecznych. Ta odnawialna energia jest szeroko wykorzystywana w wielu sektorach, ale szczególne znaczenie ma jej stosowanie dla zaspokajania potrzeb energetycznych. W Polsce występują niskotemperaturowe zasoby geotermalne, dla których kluczowym sektorem zagospodarowania jest ciepłownictwo. Badania warunków geotermalnych, nakierunkowane na rozpoznanie potencjału hydrogeotermalnego, są prowadzone w Polsce od lat 80-tych ubiegłego wieku. Obecnie prowadzone są także prace badawcze mające na celu analizę możliwości wykorzystania potencjału petrogeotermalnego w niekonwencjonalnych systemach geotermalnych (Enhanced Geothermal Systems). Badaniom efektywności innowacyjnej technologii EGS wykorzystującej dwutlenek węgla w stanie nadkrytycznym jako płyn roboczy (CO2-EGS) jest poświęcony realizowany aktualnie na AGH projekt badawczy o akronimie EnerGizerS.
Dr hab. Anna Sowiżdżał, prof. AGH
Profesor na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH, z-ca kierownika Katedry Surowców Energetycznych oraz kierownik grupy badawczej Odnawialne Źródła Energii. Zajmuje się problematyką efektywnego wykorzystania ekologicznych źródeł energii, w szczególności badaniami związanymi z oceną zasobów geotermalnych w różnych rejonach Polski i analizą możliwości ich utylitarnego wykorzystania. Współautor serii „Atlasów geotermalnych Polski”, koordynator i wykonawca projektów krajowych i międzynarodowych z zakresu wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym projektów geotermalnych, współautor ekspertyz dotyczących analizy możliwości pozyskiwania i wykorzystywania wód i energii geotermalnej w wybranym obszarze Polski. Członek założyciel, a obecnie członek Zarządu Polskiego Stowarzyszenia Geotermicznego. Autor licznych publikacji z zakresu wykorzystania energii geotermalnej. Kierownik innowacyjnego projektu EnerGizerS, realizowanego w ramach polsko-norweskich projektów badawczych POLNOR 2019, dotyczącego analizy efektywności funkcjonowania wspomaganych systemów geotermalnych (EGS).