Przejdź do treści Przejdź do stopki
Aktualności

Aktualności

Wręczenie godności Profesora Honorowego AGH prof. Adamowi Klichowi

We worek 6 listopada 2012 r. w Auli Głównej AGH odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu AGH, podczas którego nastąpiło wręczenie tytułu Profesora Honorowego AGH prof. Adamowi Klichowi.

Tytuł Profesora Honorowego AGH nadaje się wybitnym uczonym, twórcom techniki oraz innym osobom, które są czynnymi lub emerytowanymi pracownikami uczelni zgodnie z art. 71 ust. 1 i 3 Statutu AGH. Kandydat do tytułu musi posiadać stopień naukowy doktora. 

 

Prof. Adam Klich urodził się w 1927 roku w Grybowie, w rodzinie nauczycielskiej. Ojciec profesora był inspektorem szkolnym, żona Maria - mgr. prawa (zm. w 2010 r.), z kolei syn - Bogdan, pełnił funkcję ministra obrony narodowej, a obecnie jest senatorem RP. Maturę zdał w LO im. Jana Matejki w Wieliczce w 1947 roku. Studia na Wydziale Górniczym w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie ukończył w 1951 roku. Stopień doktora nauk technicznych (1963 r.), a następnie doktora habilitowanego (1967 r.), uzyskał na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1974 roku, natomiast profesora zwyczajnego w 1984 roku. Działalność naukowo-dydaktyczną rozpoczął w 1954 roku w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. Ważniejsze stanowiska i pełnione funkcje w AGH to: prodziekan Wydziału MGiH (1969-1978); zastępca dyrektora (1974-1982), a następnie dyrektor (1982-1993) Instytutu Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki. Po reorganizacji wydziału, od 1993 do 1998 roku, pełnił funkcję kierownika Katedry Maszyn Górniczych i Urządzeń Utylizacji Odpadów. Był też kierownikiem Zakładu Maszyn Przeróbczych i Urządzeń Powierzchniowych (1973-1982) oraz Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1982-1993). Kierował także specjalistycznymi studiami podyplomowymi.
Poza AGH pełnił wiele funkcji i był powoływany m.in. do: Komitetu Górnictwa PAN (1990-2006) jako przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa; Komitetu Nagród Państwowych Sekcja Geologia, Górnictwo i Energetyka (1988-1991); Komitetu Badań Naukowych w Zespole Górnictwa i Energetyki - Rada Naukowo-Techniczna ds. Górnictwa (1985-1987); Komisji Oceny Maszyn Ministra Górnictwa i Energetyki (1987-1990); Zespołu Koordynacyjnego Ministra Górnictwa i Energetyki ds. Przepisów Górnictwa Węglowego (1981-1985).
Ponadto był członkiem: Rady Naukowej GIG - Katowice (1985-1993), Rady Naukowej Instytutu Techniki Górniczej KOMAG Gliwice (od 1973 do chwili obecnej) - przewodniczący Rady przez 3 kadencje (1988-1999), w WUG Katowice - Komisji ds. Obudów Zmechanizowanych i Kierowania Stropem (1996-2004), Rady Naukowej Instytutu Przeróbki Surowców Mineralnych AGH (1974-1976), Rady Naukowej Środowiskowego Laboratorium Badania Lin Stalowych AGH (1983-1990), Rady Naukowo-Technicznej COBP Separator (1973-1974), Kolegium Gwarectwa Mechanizacji Górnictwa POLMAG Katowice (1985-1990), KGHM Polska Miedź w Komisji Koordynacyjnej ds. Transportu szybowego i odwadniania w nowo budowanych kopalniach Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego (1973-1975) oraz Rady Nadzorczej ZM LEGMET (1992-2002), Zjednoczenia Budownictwa Górniczego do prac w Zespole ds. górniczych urządzeń transportu pionowego w głębionych szybach (1973-1978).
Ponadto brał udział w: Zespole ds. Cynku i Ołowiu przy Zakładach Górniczo-Hutniczych „Bolesław" w Bukownie (1983-1988), Zespole ds. Opracowania Studium Rozwoju Urządzeń Szybowych ORTEM Katowice (1973-1974) oraz Zespole Uczelniano-Przemysłowym Projektu Rządowego PR-2 dotyczącego projektu i założeń techniczno-ekonomicznych Kopani Rud Żelaza „Krzemianki" koło Suwałk (1975-1980).
Jako członek Komitetów i Rad Redakcyjnych uczestniczył bądź nadal uczestniczy w: „Underground Mining Engineering" - Univerzitet u Beogradu (1997-2005), Instytut Technik Górniczych - Redaktor Naukowy Monografii KOMEKO, KOMTECH, CYLINDER, Transport szybowy, Prace Naukowe, czasopisma: „Maszyny Górnicze" - od 2001 r., „Mechanizacja i automatyzacja w górnictwie" - EMAG Katowice (1955-2008).
Należy podkreślić wieloletnią działalność prof. A. Klicha w ramach współpracy zagranicznej z wieloma ośrodkami naukowymi w ramach Forum Katedr Maszyn Górniczych (od 1958 do 2004) z uniwersytetami technicznymi w: Koszycach (Słowacja); Ostrawie (Czechy); Miskolcu (Węgry); Freibergu, Magdeburgu, Padeborn-Meschede, Bochum (Niemcy); w Belgradzie i Tuzli (była Jugosławia); z Instytutami Górniczymi w Leningradzie, Moskwie i Doniecku (byłe ZSRR); Petroşani (Rumunia).
Podobnie uczestniczył poprzez konferencje w wymianie doświadczeń z działalności naukowo-badawczej z ośrodkami w: USA - University of Missouri (Rolla); Kanadzie - Université Laval (Quebec) i National Research Council (Ottawa); Japonii - Tohoku University (Tokio); Chinach - University of Mining (Pekin); Tajwanie - Cheng Kung University (Taipei); Wielkiej Brytanii - University of Nottingham; Francji - Paryska Wyższa Szkoła Górnicza (Fontainbleau); Indiach - Banaras Hindu Universtity (Varanasi).
Profesor A. Klich był członkiem następujących zagranicznych organizacji: International Society of Water Jet Technology USA Golden, Colorado (1989-2000), International Committe of Hydromechanisation, Niemcy (1976-2001), AWT Arbeitskreis Wasserstrahltechnologie, Universität Hannover, Niemcy (od 1990 r.), Messengut Transport durch Rohrleitungen, Niemcy, Universität Padeborn-Meschede (1986-2000).
Podstawową działalnością profesora A. Klicha była działalność dydaktyczna. Jako wieloletni nauczyciel akademicki wychował wielu absolwentów. Był promotorem około 250 dyplomantów inżynierów i magistrów inżynierów w Krakowie, Dąbrowie Górniczej i Olkuszu.
Profesor posiada bogaty dorobek w zakresie rozwoju kadry naukowej: był promotorem 11 prac doktorskich (w tym 1 zagranicznej) oraz opracował 60 recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych oraz opinii na tytuły naukowe, m.in. dla zagranicznych pracowników naukowych z Czech, Jugosławii i Ukrainy oraz Australii. Opracował także dwie opinie dla Senatorów AGH, związane z nadaniem doktoratów honoris causa dla prof. dr. inż. K. Spiessa z Aachen - Niemcy oraz prof. dr. hab. inż. O. Popowicza z Politechniki Śląskiej, a ponadto także opinii dla CKK, związanych z nadaniem tytułu profesora 3 kandydatom z wyższych uczelni. Na szczególną uwagę zasługuje również fakt, że spośród jego wychowanków: 3 posiada tytuły naukowe profesora, a kolejnych 3 pracuje na macierzystym wydziale, na stanowiskach profesorów AGH.
Profesor Klich w swej działalności naukowo-badawczej zajmował się następującą problematyką:
- modelowaniem mechanicznym maszyn i urządzeń górniczych;
- teorią i badaniami dotyczącymi dynamicznych obciążeń elementów urządzeń transportu pionowego i wybranych maszyn przeróbki mechanicznej;
- nowymi technologiami głębienia szybów i rozcinki złoża w oparciu o oryginalne rozwiązania transportu pionowego;
- optymalizacją i zasadami doboru maszyn i urządzeń powierzchni kopalń;
- rozwojem technicznym i podstawami teoretycznymi niekonwencjonalnych technik urabiania;
- opracowaniem podstaw teoretycznych i wdrożeniem programów komputerowych dla obliczeń zmechanizowanych obudów ścianowych i wysokowydajnych przenośników zgrzebłowych.
Wiele wyników prac naukowo-badawczych od początku pracy zawodowej, zarówno jeszcze w początkach działalności w BPG - Kraków, a szczególnie w późniejszym okresie pracy w AGH, jest wdrożonych w przemyśle górniczym. Począwszy od pierwszych wyciągów wielolinowych w kopalniach węgla kamiennego „Bolesław Śmiały" (szyb Aleksander), „Wujek" (szyb Lechia), „Marcel" (szyb Antoni), poprzez prowadzenie naczyń wydobywczych oraz układy hamujące i zabezpieczające wyciągi szybowe zarówno w procesie głębienia szybów jak i eksploatacji, a także z zakresu nowych technik urabiania, od całkowicie nowatorskich metod m.in. EHD, zapoczątkowanych jeszcze przez prof. Z. Kaweckiego, po urabianie i wspomaganie strumieniami wody.
Wyniki tych prac naukowych i badawczych profesora A. Klicha są szeroko publikowane i omawiane m.in. na konferencjach krajowych i zagranicznych. Świadczyć o tym może nie tylko współpraca z przemysłem i uczelniami, ale także około 280 oraz opublikowanych, w tym około 60 w czasopismach i materiałach zagranicznych, 4 książki, 2 monografie, 4 skrypty i 55 patenty.
Wiedza i umiejętność organizowania prac naukowych znajdują wyraz w ciągłym, dodatkowym zatrudnieniu w przemyśle, także aktualnie po przejściu na emeryturę w AGH, w Instytucie Technik Górniczych KOMAG (dawnym CMG KOMAG) w Gliwicach.

Stopka